तो वट-वृक्ष उभा दूर टेकडीवरचा..
मंदिराच्या कळसावर अखंड छत्रचामरं ढाळीत,
त्याच्या पानांचा संततधार अभिषेक
अगम्य अशा सळसळीत
अखंड चालू त्याची ध्यानधारणा...!
कालच्याच पावसात निखळून पडलेली
अजून एक जुनी फांदी,
तरीही त्याची तटस्थता..
जितेंद्रिय योग्याचाच हा बाणा..!
उगवत्या दिशाभिमुख होऊन
मावळतीची वाट पाहणारा..
आयुष्याचा संधिकाल
समाधानाने अनुभवणारा..!!
- कल्याणी
No comments:
Post a Comment